ரகுத்தாத்தா... ஏய் ரகுத்தாத்தா இல்ல, ரகதாதா....

    நமது கிளினிக்கில் எல்லா மொழிக்காரர்களும் வருவார்கள். கொஞ்சம் மலையாளம், தெலுங்கு, கன்னடம், அதோட முக்கியமாக சைகை பாக்ஷையும் தெரிய வேண்டும். எல்லா மொழிலேயும் கொஞ்சம் தெரிந்தால் போதும். ஒப்பேத்திடலாம். நம்மக்கிட்ட யார் வருவாங்க? சளி, இருமல், ஜீரம், வாந்தி, பேதி தானே. எப்பவாவது BP, சுகர்  பேக்ஷன்ட்ஸ் வருவாங்க. 

  பேக்ஷன்ட்ஸ் நம்மக்கிட்ட வந்து தெலுங்கானா, சட்டிஸ்கர் மாவோயிஸ்ட் பிரச்சினை பத்தியா பேச வராங்க? என்ன கம்ப்ளைன்ட்ன்னு கேப்பேன். அவங்க சொல்லுவாங்க. தலைவலி, வாந்தி, etc etc ன்னு. ஸோ, எல்லா மொழிலயும், 20 வார்த்தை தெரிஞ்சா போதும். ஃபீஸ் வந்துடும்.

  அன்னைக்கு ஒரு நார்த் இந்தியன், டிப்டாப்பா சட்டை, ஜீன்ஸ், க்ஷூவெல்லாம் போட்டுக்கிட்டு வந்தார். ஆனா கொஞ்சம் அழுக்கா இருந்தார். டைரக்ட்டா உள்ள வந்துட்டார், க்ஷூவோட...

      "நர்ஸ், என்ன க்ஷூவோட பேக்ஷன்ட்டை உள்ளே அனுப்பிட்டீங்க?"

  "நாலரை வருக்ஷம் நர்ஸிங் படிச்ச எனக்கு இதான் வேலயா? நான் ரிசைன் பண்றேன். போங்க சார்" என பக்கத்து ரூமிலேந்து கத்தினார்.

     "இல்ல. ஒன்னுமில்ல. நீங்க வேலய பாருங்க"

   அவரிடம் "ஸாப். தேக்கோஜி. க்ஷூ இதர் அலோவுடு நஹி ஹை.

உதர் கழட்டிட்டு, இதர் ஆயியே" ன்னேன்.

   அவர் பதறி "நஹி ஸாப். நஹி சாயியே" ன்னார்.

   என்ன நான் சொன்னது இவருக்கு புரிலியா? கழட்டறத்க்கு என்ன??? ஆங். கண்டுப்புடிசிட்டேன். நிகால்

       "க்ஷூ உதர் நிகால் ஜி"

      "நஹி சாப்" (வேணாம்கற மாதிரி மொறச்சாரு)

       "நர்ஸ், இவரை க்ஷூ கழட்டிட்டு வரச்சொல்லுங்க"

  நர்ஸ் உள்ளே வந்து, அவ்ரைப் பார்த்த பின், "வேணாம் சார், அவரு க்ஷூவோடயே இருக்கட்டும், இல்லாட்டி வம்பாயிரும்"

 "அதெல்லாம் இல்ல!! க்ஷூ போட்டுக்கிட்டு உள்ள வந்தா, மத்தவங்களுக்கும் இன்ஃபெக்க்ஷன் ஆயிடும். எங்கேல்லாம் போய்ட்டு வந்தாரோ?"

  அவர் நான் சொன்னது புரிஞ்ச மாதிரி, வெளியே போய் க்ஷூ கழட்டிட்டு உள்ளே வந்தார். அல்கேட்ஸா கொக்கா.

   "ஆயியே. பைட்டியே. அச்சி ஹை?" (இப்போ புரியுதா, நம்ம அப்பா ஹிந்தி எதிர்ப்பு போராட்டத்தில் ஓரமா நின்னு நொங்கு குடிச்சவர்ன்னு)

  அவர் உக்காந்தார்.

    "க்யா குவா?"

    "சர் தர்த், பூரா தர்த், புகார் ஆயியே சாப்" (தலைவலி, உடம்பு வலி, ஜூரம் வருது சார்)

  திடீர்ன்னு கிடாவெட்டுக்கு நடுவில நிக்கிற மாதிரி நாத்தம். நமக்குத் தான் எல்லாம் பழகிப் போச்சே…. என்னாயிருக்கும்? எதாவது பக்கதுல உள்ள சாக்கடை ஒடச்சுக்கிச்சா?

   சரி தொழிலைப் பாப்போம்.

    "கித்னே தீன் ஏ ப்ராப்ளம் ஆத்தா ஹை?" (எத்தன நாளா பிரச்சனைங்கரத அப்படிக்கேட்டேன்)

       "தோ தீன் சாப்" (2 நாள்)

  உள்ள நர்ஸ் வந்து பாத்துட்டு, என்னைப் பாத்து, மூஞ்சியை அக்ஷ்டகோணலாக்கிட்டு, வெளியே ஓடிட்டாங்க. இப்போ ஸ்மெல் ஜாஸ்தியாகி, ஒரு ஹோட்டலோட ஒரு நாள் குப்பைத்தொட்டிய நம்ம மேல கவுத்த மாதிரி நாத்தம்.

  அவருக்கிட்ட மூஞ்சி சுளிக்க முடியுமா? காசு போயிடுமே. அதனால புன்னகையோட,

      "காசி ஆகயா?" (இருமல் இருக்கா?).  என் பாம்பே பொன்டாட்டி, ஒரு நாள், நான் கிளினிக்ல பேசற ஹிந்தி பாத்து பயங்கரமா சிரிச்சு, சிரிச்சு, அவங்களுக்கு குளிர் ஜூரமே வந்துடிச்சி. 

   அவர் என்னைப் மொறைச்சார், ஏன்டா நான் வலியில கக்ஷ்டப்படுறேன், நீ இளிச்சிக்கிட்டுக்கே?.  " நஹி. தோடா உல்டி ஹை" (கொஞ்சம் வாந்தி).

       "ஆஆ போலோ ஜி"

        "ஆஆ......"

    வாயில் டார்ச் அடித்துப் பார்த்து விட்டு,

    "இதர் தேக்கோஜி"ன்னு (என்னைப் பாருங்கன்னு) சொல்லிட்டு, ஒடி வந்த நாய் மூச்சு வாங்கற மாதிரி மூச்சை இழுத்து இழுத்து விட்டேன். என்னைப் பார்த்து விட்டு அவரும், மூச்சை இழுத்து  விட்டார். நெஞ்சுல ஸ்டெத் வெச்சு பாத்தேன். (அல்கேட்ஸ், மொதல்ல "மூச்சை நல்லா இழுத்து விடுங்க” அப்ப்டின்னு சொல்றதுக்கு, ஹிந்தில என்னன்னு கண்டு புடிக்கணும்).

   ப்ரெஸ்கிரப்க்ஷன் எழுதி விட்டு, (இப்போ அழுகின முட்டை வாடை...யப்பா மூச்சு முட்டுதே, )

    முதல் வரியைக் காட்டி, "ஜி. ஏ டேப்ளட், தீன் மே தீண் பாத். சுபே ஏக், மதியானம் ஏக், ராத் ஏக்" (இந்த மாத்திரை, ஒருநாளைக்கு மூனு வேளை, காலை, மதியானம், ராத்திரி. ப்ளோவில 'மதியானம்' ங்கறத்துக்கு என்னனு அவங்க கண்டுப் பிடிச்சுடுவாங்க)

    அடுத்த வரியைக் காட்டி "ஏ டேப்ளட், தீன் மே தோ பார். கானேக்கா பெஹலே" (இந்த மாத்திரை ஒரு நாளைக்கு இரண்டு தடவை, சாப்பாட்டுக்கு முன்னாடி போடணும்)

    "ஜில்காலோ, முக்காகி பக்கா உச்சா?"

    (ஜில்லா முக்கி உச்சாவா? அப்டின்னா???) நான் பொதுவா தலையாட்டிட்டு,

  "ஆமா, வெந்நீர் தான் குடிக்கணும். தண்டா பாணி நஹி, கரம் பாணி ஒன்லி, ஸ்நானத்துக்கும் கரம் பாணி தான்" (அய்யய்யோ, ஸ்நானம் கன்னடமாச்சே, சரி விடு)

   அவர் ஙே ன்னு முழிச்சார்

   குளிக்கிற மாதிரி போஸ் காட்டி, "கரம் பாணி, தண்டா நஹி" ன்னேன்.

   ஃபீஸ் கரெக்ட்டா குத்துட்டு வெளியே போனார்.

  நர்ஸ் நாத்தத்தை கையால் ஆட்டி விலக்கிக் கொண்டே உள்ளே வந்தார்.

  நர்ஸ், "ஹிஹி, நான் அப்பவே சொன்னேன்ல, க்ஷூவை கழட்ட சொல்லாதீங்க, பிரச்னை ஆயிடும்னு"

       "ஆமாமா (ஏமாற்றத்தை மறைத்தவாறு). ஆமா? ஸாக்ஸை தோய்க்கவே மாட்டாரா இவரு?"

      "பாவம் சார். இவங்கெல்லாம் இந்தியாவோட பெரிய கன்ஸ்ட்ரக்க்ஷன் கம்பெனியான பாச்சான் & உருண்டை யில வேல பாக்கறாங்க. 6000 ருபா சம்பளம். லீவு கிடையாது. 12 மணி நேரம் வேல. சாக்ஸை தோய்க்க எல்லாம் டைம் இருக்காது சார். ரொம்ப ஏழைங்க. எங்கேந்தோ புள்ள குட்டியெல்லாம் வுட்டுட்டு இங்க வந்து கக்ஷ்டப்படறாங்க"

  "சிஸ்டர், நாத்தத்துல எனக்கு லைட்டா தலைசுத்துது. பாக்கி பேக்ஷன்ட்ஸை நாளைக்கு வரச்சொல்லுங்க. நான் வீட்டுக்கு போறேன்"

    நர்ஸ், யாரும் இல்லாத ரூமில், கைகளை காற்றில் ஆட்டியபடி, "ஏ எல்லாரும் எழுந்து போங்க. டாக்டருக்கு முடிலயாம். நாளைக்கு வாங்க" என்றாள். பிறகு என்னைப்பாத்து "ரெண்டு நாள்ள வந்ததே இவரு ஒருத்தர் தான். இதுல பாக்கி பேக்ஷன்ட்டை அனுப்பனுமாம். நல்லா பகல் கணவு காண்றீங்க"

    அவர் வெளியே போய் கத்தினாள், "டாக்டர், இன்னொரு பேக்ஷன்ட் சிக்கிட்டார், ச்சீ வந்துருக்கார். அவரும் ஹிந்தி தான்"

   நான் பதறி, "க்ஷூ கழட்ட வேணாம், க்ஷூ போட்டுட்டே உள்ள வரச்சொல்லுங்க. மொதல்ல கொஞ்சம் ஸ்ப்ரே அடிங்க"

   இவரும் டிப்டாப் ஆசாமி, அழுக்குடன், பாச்சான் & உருண்டை கம்பெனி கட்டுமான தொழிலாளி.

      அவர் "நமஸ்தே ஸாப்" என்றார்.

              "நமஸ்தே, நமஸ்தே. ஹிஹி. பைட்டியே..... க்யாகுவா?"

              "சிங்கா ஜலப்பு பச்சிமா கும்டியா கிக்கா!!!"

    ஒன்னும் புரியாமல் "ஒ. டீகே, டீகே. வேற எதாவது பிரச்னை இருக்கா?"

     அவரோட கால காண்பித்து, "பச்சிமா" என்றார்.

            "ஓ. கால்ல புண்ணா! எங்கே? கிதர்?"

  க்ஷூவை கழட்ட ஆரம்பித்தார். ஐயய்யோ. மறுபடியும் மொதல்லேந்தா??? கரெக்ட்டாக க்ஷூவைக் கழட்டி முடிக்கவும் நர்ஸ் புயலென வெளியேறுவதும் ஒன்னா நடந்தது.

   எனக்கு ஒற்றைத் தலைவலி ஆரம்பமானது. (இது நம்ம நாயோட மூச்சுக் காத்து ஸ்மெல்லாச்சே...)

    காலைக் காம்பிச்சார். காலில் ரொம்ப சிறிய புண். ஆனா நெறிக்கட்டி, லைட்டா ஜூரம் வேற. பெட்டைக் காட்டி "ஏறி படுங்க"

       " சிஸ்டர் வாங்க, ட்ரெஸிங் பண்ணணும்."

       (ஹிஹி, நர்ஸ் அனுபவிங்க) "அந்த காஸ் பீஸ் (gauze piece-பஞ்சு மாதிரி இருக்குமே) எடுங்க, பீட்டாடெய்ன் ஆயின்ட்மென்ட் எடுங்க"

      விடுவிடுன்னு ரெண்டு நிமிக்ஷத்துல முடிச்சேன். எப்படி காலுக்கு பக்கத்தில குணிஞ்சு  ட்ரெஸிங் பண்ணறதாம்? முடிச்சிட்டு, அப்படியே சேரில் வந்து விழுந்தேன். கொஞ்சம் புரட்டிக்கொண்டு வந்தது. நர்ஸ் சிறுத்தை ஸ்பீடில் ஓடினார்.

          மாத்திரைச் சீட்டு எழுதிக் கொடுத்து விட்டு..

     "தீன் தீண் டேப்ளட். ஏ டேப்ளட், தீன் மே தீண் பார்.  ஏ டேப்ளட் தீன் பார். கானாக்கா பாத்"

        "டீகே ஸாப்"

        அவர் காலைக் காட்டி "பாணி இதர் நஹி"

         "கியா???"

   "பாணி, பாணி, இதர் இதர் நஹி ஹே" (கால்ல தண்ணி படாம பாத்துக்கணும்னேன்)

         "ஓ"

         அவர் கிளம்பினார்.

        அங்கே மெடிக்கல் க்ஷாப்பில் எப்படி ஹிந்திக்காரர்களை சமாளிக்கிறார்கள் என்று எட்டிப் பாத்தேன். 5 வருக்ஷமாக கடை வைத்திருக்கிறார்களே. நன்றாக ஹிந்தி பேசுவாங்கலாயிருக்கும்.

         சாவி சிஸ்டர் "இங்க பாருங்க. 3 வேளை இந்த மாத்திரையை சாப்பிடணும். இந்த மாத்திரை 2 வேளை. இந்த மாத்திரை மூனு வேளை"

          "கியா???"

           நான் (ஹிஹி. நம்ம கேஸ் தானா...)

     சாவி, சத்தமாக "3 வேளை இந்த மாத்திரையை சாப்பிடணும். இந்த மாத்திரை 2 வேளை..................................."

      நான் "சாவி சிஸ்டர், நீங்க சத்தம் போட்டு சொன்னா மட்டும் அவருக்கு தமிழ் புரிஞ்சுடுமா?"

 

     கொஞ்ச நேரம் திரு திருன்னு முழிச்சு, "ஆமால்ல??? ஐய்யய்யோ. இது தெரியாம 5 வருக்ஷமா இப்படித்தான் கத்தி கத்தி மாத்திரை குடுக்கறேன்"

      "இப்படி சொல்லுங்க. ஏ டேப்ளட், தீன் மே தீன் பார். தீன் தீன் சாப்டுங்கன்னு சொல்லுங்க" (ஒரு நாளைக்கு மூனு வேளை, அப்படி மூனு நாளைக்கு சாப்பிடுங்க)ன்னு சொல்லிக்கொடுத்தேன். (டேய் அல். ஹிந்தில நீயே ஒரு தற்குறி, இப்போ இன்னொருத்தருக்கும் தப்புத்தப்பா சொல்லிக்குடுக்கறியா)

அடுத்த நாள்...

       கால் புண் பேக்ஷன்ட் திரும்பி வந்தார், வயித்தை பிடித்துக்கொண்டே...ஓ  வயித்து வலியா.. ஏன்?

         நான் "ஹேஹேஹே, க்ஷீ நிகால் நஹி" (கழட்டாதீங்கஅஅஅஅஅ........)

        "அந்த மாத்திரையெல்லாம் சரியாப்போச்சு. ஆனா வயித்து வலி"

        "என்னாது, சரியாப் போச்சா? எப்படி சாப்ட்டீங்க?"

   "வேளைக்கு மூனு மூனு மாத்திரையா, ஒரு வேளைக்கு 9 மாத்திரை சாப்ட்டேன். ஒரே நாள்ல தீந்துடுச்சு"

     "அடக்கடவுளே!!!!!!"

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

10 நாள் கழித்து......

          நர்ஸ் கொசு அடித்துக்கொண்டிருந்தார், நான் ஈ ஒட்டிக்கொண்டிருந்தேன்.

    காது கேக்காத, ஹிந்தி பேக்ஷன்ட் ஒருவர், தனியாக வந்தார். குரங்கு வித்தை, குரளி வித்தை, பஃபூன் வித்தை காட்டி வைத்தியம் பாத்தேன்.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3 நாள் கழித்து...

   இதான் சூப்பர். ஒரு ஒரியா மொழிக்காரர், துணைக்கு பேச ஒரு ஹிந்திக்காரரை கூட்டிக்கொண்டு வந்தார்.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------